مثل باد

آب، کم جو؛ تشنگی آور به‌دست

مثل باد

آب، کم جو؛ تشنگی آور به‌دست

مثل باد

ای دوست! شکر بهتر یا آن‌که شکر سازد؟
خوبیِ قمر بهتر یا آن‌که قمر سازد؟


برخیز که پر کنیم پیمانه ز می
زان پیش که پر کنند پیمانه‌ی ما


پرنده‌ها و کودکان را به آدم‌ها ترجیح می‌دهم.


کسی در من مدام آوازهای غمگین می‌خواند.


جانم بگیر و صحبت جانانه‌ام ببخش

آرشیو
خاهم مرد و این، تازه اول شعر است در سطرهای بعد مورچه ها، از استخان هایم برای هم خاهند گفت و این که هنوز گرمم من به فرشته ها خاهم گفت که چقدر دوستت دارم و آن ها دستشان موقع نوشتن خاهد لرزید ... هر شب عاشقانه هایم را برای مرده ها خاهم خاند و تو بی آن که بدانی یک قبرستان عاشق خاهی داشت   + من شاعرم / و به نظر می رسد / مرگ دیگری در کار نیست (تادئوس تونویان – سطر اول را نمی نویسم) + یاد مرگ، داروی درد کبر، خودخواهی، خودستایی، غرور و غفلت است. و یاد مرگ، از تعالیم درخشان ادیان است. باید هر چند وقت یکبار، به گورستان ها سرزد تا عاقبت خود را دانست. عبرت یعنی عبور از وضع کنونی و رسیدن به حالتی جدید. (دکتر سروش) + شعر این آهنگ رو خیلی دوس دارم. علیرضا قربانیم حق شعرو ادا کرده انصافن. + امشبم گذشت و کسی مارو نکشت.
مهدیار دلکش

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">