مثل باد

با نگاهی خالی کنار واژه هایم نشسته ام و به هیچ فکر می کنم واژه ها زیر گوش هم پچ پچ می کنند بغض اشک را دلداری می دهد حزن به شانه هایم تکیه داده ست و تنهایی در آغوش من ست هر چه چشم می گردانم شادی را نمی بینم دلتنگی بالا و پایین می پرد تا تماشایش کنم و عشق خود را از مژه هایم آویزان کرده ست تا کی بیایی و تک تکشان را قربانی یک لبخندت کنم     یک. بعضی مواقع متقاعد می شدم شخص او نیست که مرا با تمام وجود به سوی خود می کشد. بلکه او مظهر خارجی درون من است که می خواهد مرا به سوی عمیق ترین نقاط هستی ام راهنمایی ام کند. (هرمان هسه – دمیان) دو. کلیپ تمرین گروه پالت - مثلث