دور و بر من پر است از آدم هایی که دغدغه های بزرگی ندارند. آدم های راضی از چیزی که هستند. آدم های خالی. آدم های خالی. آدم های خالی پرمدعا. آدم هایی که در سطح همه چیز مانده اند و خیال عمیق شدن هم ندارند. آدم های فانتزی که مدام از حرف های این و آن آویزان می شوند و خود خودشان را که نگاه کنی، چیزی نمی بینی. آدم های جوگیر موج سوار. آدم های منتظر. آدم های یکی بیاید ما را خوشبخت کند و از تنهایی درمان بیاورد. آدم های برای فرار از تنهایی، به هر چیزی آویزان شو. آدم های مرداب. آدم های تک بعدی. آدم هایی که عکس آهن می گذارند و برایش عاشقانه می نویسند. آدم های جز دین، راه خوشبختی دیگری وجود ندارد. آدم هایی که دین را مهم تر از انسان می دانند و معتقدند که برای دین، می شود و باید انسان ها را کشت. آدم های بی دلیل مخالف با دین. آدم هایی که کلا بی دلیل مخالفند. آدم هایی که کلا بی دلیل موافقند. آدم های تاجر. آدم های تاجر. آدم های تا لایک کنی، لایکت می کنم. آدم های مثلا رفیق محاسبه گر. آدم های اگر محبت کنی، محبت می کنم. آدم های من خیلی خفن هستم. آدم های من خفن تر از آن هستم که لایک کنم. آدمهای همه را به یک چشم بین. آدم هایی که با یک آدم عمیق و یک آدم سطحی به یک شکل رفتار می کنند. آدم های فقط یک دی ماهی می تواند فلان. آدم های شهریوری ها فلان.
دخترهای عروسک. دخترهای برای دلربایی دست به هر کاری زن. دخترهای رژ و لاک و فلان و فلان و فلان. دخترهای عاشق لباس عروس. دخترهای سطحی. دخترهای سطحی. دخترهای سطحی. دخترهایی که جز تلاش برای دلربایی کار دیگری در زندگی شان بلد نیستند. و بیشتر ذهن و وقتشان را دلبری پر کرده است. دخترهایی که پنج صبح بیدار می شوند تا با آرایش کافی در کلاس هشت صبحشان حاضر شوند. دخترهای فقط برای دلمان آرایش می کنیم. دخترهایی که به جای ذهن، بدنشان را عمل می کنند. دخترهای فانتزی. دخترهای فانتزی ضعیف. دخترهای بیرون زیبا و درون وحشتناک. دخترهایی که نهایت الگو و عشقشان فلان بازیگر و فلان خواننده است. دخترهای این نشد، گزینه ی بعدی. دخترهایی که همزمان گزینه های مختلف را امتحان می کنند. دخترهای مقلد. دخترهای فاقد قدرت تحلیل. دخترهای بی شخصیت تکراری. دخترهای شبیه به هم. دخترهای مذهبی که زیرزیرکی کارهایشان را می کنند. دخترهای بیا داداشم باش و ادامه ای که می دانیم. دخترهای بیا قرار بگذاریم اما کسی نفهمد. دخترهایی که جرات ندارند تا خودشان باشند و به دنیا بگویند ایتس می! دخترهای عصرحجر که حتی حاضر نیستند اسم و عکسشان را در شبکه های اجتماعی بگذارند ولی می خواهند تا انتهای تو را بدانند. دخترهای سنتی. دخترهای سنتی عقب مانده. دخترهایی که حاضرند بمیرند ولی به کسی که دوستش دارند نگویند. دخترهای غرور الکی. دخترهای دورو. دخترهای چند رو. دخترهای دروغگو. دخترهای غیرصادق...
پسرهای بدن زن پرست. پسرهای همه ی زندگی شان سکس و متعلقاتش. پسرهای خود را به همان شکلی که دخترها می پسندند دربیار. پسرهای سیگار می کشم پس هستم. پسرهای ویسکی و قرص و فلان. پسرهای هر روز با یک نفر. پسرهای متلک. پسرهای لات. پسرهایی که شب را برای دخترها ناامن کرده اند. پسرهای مذهبی زیرزیرکی کار دیگر کن. پسرهایی که با عالم و آدم می خوابند و در آخر با دختری فاطمی ازدواج می کنند...
گفتنی نیست که در هر جنسیتی استثناهایی وجود دارند و این متن، همه را دربر نمی گیرد و در مورد اکثریت و براساس تجربیات من است. از آدم هایی که نوشتم، فاصله گرفته ام و می گیرم و به دنبال بقیه ی آدم ها خواهم گشت. دخترهای فهمیده و خوبی را می شناسم و پسرهای سالم و بزرگی. آن طرف قضیه را هم دیده ام. اما این طرفش خیلی اذیتم می کند. آدم های کمی هستند که می توانند من را بی غرور کنند. این دوست های معدود من، طوری هستند که می توانند تمام من را ببینند. اگر ما همه ی اطرافیانمان را به یک اندازه دوست داشته باشیم، به آن هایی که برای بهتر شدنشان تلاش کرده اند، ظلم کرده ایم. آدم ها را به اندازه ای که روی خود و بودنشان کار کرده اند دوست دارم. به اندازه ای که زشتی هایشان را زدوده باشند و زیبایی هایشان را تقویت کرده باشند. حتی اگر بدانم کسی اهل حرکت است و در آینده آدم بزرگتری خواهد شد، در کنارش خواهم ماند.
در آخر این که من هم آدم هستم و در حال کم کردن اشکالات خود. چهارچوب و قوانینی دارم که برایم مهم تر از هر چیزی ست. و از آن ها کوتاه نمی آیم. و سرزنش ها گر کنند خار مغیلان، غمم نیست.
پرنده ها را به آدم ها ترجیح می دهم.
