مثل باد

وقتی قرار باشه خودکشی کنم 

قبلش سعی میکنم چند نفرو بکشم .  این یعنی اوج رهایی و نترسیدن . هم بکشیشون و هم بکشیم 🙂😀

منم خیلی وقتا به فکر خودکشی افتادم اما برعکس شکا فکر میکنم ، مرگ خیلی آسون تره ، فقط چند لحظه هست و بعد تمام ، زندگی اونم توی این وضعیت شجاعت زیادی میخواد ، منظور من واقعا زندگی کردن هست نه به اصطلاح زنده بودن.

من میخام خودکشی کنم من یه دختر خوشگلم به ظاهر ولی از درون پر از نفرت شدم برا خانواده م  به خاطر خاستگارای زیاد و مزاحم های بیش از حد منو وادار به ازدواج اجباری کردن واقعا متنفرم از طرف تنها راه چاره م خودکشی در شب عقد....

سلام ...من دیگه نمیکشم .. کم اوردم ...خسته شدم از درک نشدن..تعنه..تهمت..

گناه من باشه گردن کسایی که حاصل عشق بازی یه شبشون شدم:)

هی روزگار. 🥺🥺🥺

واقعا زیبا بودن 

مخصوصا مال ونسان ون گوگ ....اندوه تا ابد ادامه خواهد داشت. 

بسیار زیباست...

اوه پایان های زیبایی داشتند .... 

غم نیست که منجر به خودکشی میشه،هرچقدر هم عمیق و زیاد،ناامیدی مجرایی هست که انسان رو به خودکشی سوق میده...

ون گگ از غم نمی نویسه بلکه درباری ابدیت غم و به تعبیری ناامیدی از رهایی از اون می نویسه

جاست مای اپنیین

فقط آدمای قوی و شجاع خودکشی میکنن؟؟ با این جمله مخالفم انسان های هم هستند که خودکشی میکنن چون قدر زندگی رو نمیدونن قدر محبتی که به اونها داده شده هر چند من تو جایگاهی نیستم و نمی‌خوام که قضاوت کنم پس مثل انسان های که زندن و نمیشه دلیل درست و حسابی برای زندگی شود پیدا کرد شاید نشه برای دلیل مرگ بقیه دلیل آورد شاید ما باید از زندگی و مرگ اونها درس بگیریم ولی حق نداریم که درش دخالت کنیم و نظری بدیم 

میدونی به نظرم ادمی که تحمل نکنه موفقه چون به ارامش میرسه و بعضی وقتام بهای زیادی باید برایه ارامش پرداخت بهایی مثل فدا کردن زندگیت :)

به نظر منم هیچ وقت نباید راجب کسایی که خودکشی میکنن نظر داد اتفاقا اونا خیلی شجاع ان که این کارو میکنن من خودم بارها به فکر خودکشی افتادم ولی بعدش پشیمون شدم. الان چند وقته که دلم می خوام این کارو بکنم ولی دلیل من بابت شکست عشقی و اینا نیست. من دچار اختلال استرس و اضطراب و افسردگی هستم و واقعا دیگه خسته شدم از اینکه همیشه ناراحتم و هیج چیز خ شحالم نمیکنه. حتی کارایی هم که در گذشته خوشحالم میکرد دیگه خوشحالم نمیکنه و هیچ دلیلی برای ادامه ی زندگی ندارم حتی اهدافمم دیگه بهم انگیزه نمیده...... 

بیاین قضاوت نکنیم، شاید دردی که برای خیلیا خیلی حقیر و کوچیک و قابل تحمله برای یکی خیلی سنگین باشه 

مرگ چیزه ناشناخته ایه و انسان همیشه از چیزای ناشناخته میترسه 

شاید مردن تلخ نباشه شاید حتی شیرین تر از چیزی باشه که ما باور داریم ...

من برم ناممو حاضر کنم...

کاش به نامه افرادی که مشهور نیستن هم دسترسی داشتیم

خدا خودش یه اندازه به انسانها عمر داده و کسایی که خودشونو زودتر میکشن به یه دنیای دیگه میرن اما اون دنیا به بدترین شگل ممکن مجازات میشن قرار نیست چون یه درد و اندوه بزرگ تورو بشکنه اگه حدا این دنیا به تو چیزی نداده باشه یا ارزوتو نتونه براورده بکنه حتما دلایلی داره اما اون دنیا بهت بیشترشو میده پس ما خیلی هارو داریم که از ما درد بیشتری کشیدن اما من به این کسایی که خودکشی کردن شچاع نمیگم چون از عقلشون استفاده نکردن من به کسایی شجاع میگم که حتی تو بدترین شرایط هم تونستن تحمل کنن و شکرگزار حدا باشن نه اینکه مشکلاتمون رو به خدا بگیم و راهمونو کج کنیم 

ویرجینیا وولف میگه احساس میکنم به یکی دیگه از حمله های دیوانگیم نزدیک میشم.. اینبار بهبود نخواهم یافت.."صداهایی توی سرم میشنوم و نمیتونم روی نوشته هام تمرکز کنم" تا الان مبارزه کردم ولی دیگه نمیتونم...

نوشتن شاید پیش پا افتاده ترین کاری بود ک ثانیه ای منو از افکار بی رحمانم دور میکرد.. ولی صداهای توی سرم اینبار نمیزارن بدونم کجام وچی مینویسم .. تا الان جنگیدم ولی این افکار کهنه شدن و صداهاشون بلند تر...

میدونی.. تعریف ما از خودکشی باهم فرق داره.. اونی که این کارو مسخره میدونه هنوز شاید یه طناب امیدی تو زندگی داره که دستشو بسمتش دراز کنه... من خوشحالم براش میگم که به زندگیت ادامه بده و بسازش.. ولی اونی که عمق زندگیو دیده.. سالها رنج کشیده وبا افکارش جنگیده.. از هر اتفاقی که افتاده و قراره بیوفته خستست.. بهتر بگم کسی شده که "امید" در اون نیست و این ته ماجراست. متاسفانه فقط میشه جای این افراد بود تا این حسو درک کرد... افسردگی مثل بقیه بیماریا درد داره با این تفاوت که بجای جسمت روحتو ازت میگیره. اونقدر دنیاتو بی رنگ میکنه که از تکرار روزهات شرمنده میشی پیش خودت... خودکشی برا این آدم ناگوار و غیرشرعی و دیوونگی نیست... اون به این نتیجه رسیده که من دیگه نمیتونم به بازی این دنیا ادامه بدم میرم کنار تا اونایی که میتونن بازی کنن....

این دنیا پر از بی رحمیه و فهمیدنِ همه چیز خوب نیست... یوقتا کسی که دست به خودکشی میزنه بیشتر از هرکسی فهمیده!

آخرشم بگم که افسردگیو ما آدما بهم هدیه میدیم... تروخدا با هم مهربون باشین هرچی که شد نسبت بهم بی رحم نباشین.... زندگی برای بعضی آدما آسون نمیگذره. :]

ممنون از ادمین که واقع بینانه به این موضوع نگاه کرده🙂

( با آرزوی امید.. برای خودم.. برای تو که روحت آسیب دیده)

تجربه من: ۲۱سالمه و ۲ سال افسردگی دارم....بخاطر اینکه تو کارم و هدفی ک داشتم شکست خوردم خیلی ب خودم سخت گرفتم و سعی کردم با گل و الکل خودمو آروم کنم.اولش عالی بود..بعد ۳ماه تقریبا انگار درک واقعیت رو از دست دادم ...رو همه چیز فکر می کنم ولی کارهامو نتونستم جلو ببرم ولی به همه دروغ گفتم ...الان با اینکه چند ماهه ک ترک کردم ولی فکر به آینده و شرایط مزخرف من اذیتم می کنه...چند ماهه بخاطر اینکه زیر چشام گود افتاده بود از همه فاصله میگیرم و تقریبا با هیچکس حرف نمی‌زنم..وقتی ارتباط با بیرون رو قطع کردم انگار فکر و خیالم بیشتر شده ..در برقراری ارتباط عاجزم ......فکر کنین تو این شرایط از دوستان گهگاهی کنایه های خنده دار می‌شنوم ک باعث میشه فکر کردن بهش تمام انگیزه برای ارتباط با انسان ها رو از دست بدم...روز ها واسم تکراری شده و انجام تجربه های جدید کمکی نمیکنه و پوچی تمام مغزمو گرفته....تو این تکرار فقط درد و خستگی وجود داره...

این فضا منو یاد کلاس ادبیاتم میندازه:)))

عا...خودکشی از دید من یعنی ارامش ابدی و جسمی بدون اورثینک یا اینکه میتونه یه راه واسه متوقف کردن ضربه های جدید باشه؟

تا ده روز دیگه اقدام به خود کشی خواهم کرد ✌️✌️✌️تو این دنیا هیچ خبری نیست حالم از این دنیا بهم میخوره

امروز جلوی ساختمونمون یه دکتر توی پله های اضطراری خودشو حلق آویز کرد

فکر کردن بهش و اینکه به چه مرحله ای رسیده بود که این کارو کرد جدی روحمو عذاب میده و نمی‌دونم چطور وصفش کنم 

اگه شرایط روحی یا هرچیزی در هر موردی دارین خواهش میکنم تامل کنید و به زندگیتون پایان ندین 

فقط کمی صبر همین 

می‌دونی زیبا بود , خوندن بخشی از نامه های بقیه 

اولش ک اومدم اینجا برا این بود ک بتونم یه نامه خوب پیدا کنم تا ازش الهام بگیرم برای خودم 

درسته میخام خودمو بکشم 

سنی هم ندارم اما این زندگی فراتر از چیزیه ک باید باشه 

نمیشه اسمش رو گذاشت بزدلی یا شکست 

گاهی در حدی میرسی ک میفهمی دیگه فایده نداره ، حتی اگه تلاش هم بکنی آخرش نتیجه نداره ، اما حتی اون موقع هم نمیتونی بمیری چون چیزی توی وجودتع ک برای نفس کشیدن و زنده بودن تلاش می‌کنه 

درسته نمیخام بمیرم اما باید بمیرم

°°مرگ آخرین مرحله برای پایان دادن به اندوهیست ک در دل دارم ، هرچند بزدلانه ،هرچند احمقانه اما این انتخاب منه°°

مرسی

تا چند روز دیگه تموم میشه زندگیم :)

به نظرم خودکشی کار خوبی نیس ولی یه جایی خیلی سخت میشه زندگی کرد من همیشه میگفتم خوب میشه اما نشد بد تر شد حالا رفیتم آخر خط.....

یه روزی یه جایی از زنده بودنت بزرگترین ترسی از بچگی باهات بوده یه جوری میندازتت گوشه ی رینگ و بی امون و ثانیه ای وقفه، میفته به جونت،، که میفهمی مرگ خیلی خیلی شیرینه.. و وقتی بیشتر و بیشتر اون گوشه ضربه میخوری بیشتر خواهان مردن میشی..و دقیقا یه لحظه قبل مردن رهات می‌کنه..دقیقا اون لحظه ای که اوج شوق رفتن رو داری رهات می‌کنه.‌. و میگه حالا سعی کن همین الان  بلند شی و ادامه بدی چون زندگی نمی ایسته تا نفس تازه کنی حتی.. یکی شوق رفتن براش زیباست و خودش می‌ره. یکی ادامه دادن براش زیباست و ادامه میده..

و تصور هردوش نفس گیره..

هیچگاه برای زندگی خودم تلاش نکردم و هیچگاه به خودم امید نداشتم 

و هیچگاه به توانایی های خودم باور نداشتم واقعا نمیدونم چرا

شاید کم استعداد بودم شاید تنبل بودم شایدم افسرده و ناامید.ریشه در چه داشت آن هم نمیدانم.

میدانم برای خود من هم کار تلخی هست اما یه پایان تلخ بهتر از تلخیه بی پایان هست.دیگر چیزی نمیخوام جز احترام به تصمیمم 

و در آخر بگم ک نمیبخشم کسی را ک مرا قضاوت کند

(من این  نامه را با شک مینوشتم و امیدوارم نجات پیدا کنم)

دیگر در من امیدی نیست همه احساساتم درد میکند خستم

کاش میشد فقط ی بهونه برای ادامه دادن بود... کاش میشد وقتی دلیل موندنت رو به یکی یا ی چیزی گره میزدی از بیخ طنابو نمیبرید:) کاش میشد ادامه داد... کاش میشد نرسید به شبی که حتی نفس کشیدنم سخت باشه برات و هدر رفتن انرژیتو حس کنی:) کاش بعضی وقتا بعضی آدما بودن. حتی نصف و نیمه ولی ای کاش بودن:)

منم 30ابان یعنی دقیقا 4روز و 4ساعت دگه میرم 😊 اینکه تاریخ مرگت رو بدونی هم شیرینه هم دردناک همه ی کارای رفتنم رو از این دنیا کردم تو 27سال عمری که از خدا گرفتم یادم نمیاد به کسی بدی کرده باشم مگر ناخواسته ولی الان حتی ترس از گریه ی مادرمم هم نمیتونه جلومو بگیره در کل اگر بخوام قبل رفتنم یادداشتی بزارم می‌نویسم بعد مرگم گریه نکنید من  خوشحال و آرام با انتخاب خودم رفتم و کسی مقصر مرگم نیست حتی غم فقط انتخاب خودم بوده .

ترجیح میدهم با اهنگ مورده اعلاقه ام شروع کنم قرص های قوی اعصاب مادرم را بر میدارم دستانم 

میلرزد یاد ۱۲ سالگیم افتادم لبخند تلخ پر معنای لبم را فرا میگیرد زیرا ۱۲ سالگی میخواستم پایان بدهم 

به زندگی کودکانه ام اما چه شد که یه دختر ۱۲ ساله تصمیم بر پایان دادن رویای کودکی کارتون های

دل نشین سیندرلا و عروسگ های زیبای میشود بنظرم از همان زمان فهمیده بودم زندگی بی ارزش است 

سپس قرص ها را با یک لیوان آب میخورم چشمم به کمدم افتاد تیغ را برداشتم سیگارا روشن کردم اهنگ 

را زیاد کردم با یه یاد اوردن هر اتفاقی که مرا به این روز انداخت یک یادگاری روی دستام گذاشتم سیگار تمام 

شده بود تقریبا ضربان قلبم تند ترو تند تر میشد چشمانم سیاهی میرفت با تعداد زیاد قرص های که خورده بودم 

هنوز زندم اری راست میگفت اندو همیشه ادامه داشت🖤

من هم می خواهم همین کار را بکنم

حالم بده. شما لطفااا بهم امید دهید که این کار را بکنم الان انجامش برایم سخته لطفا برایم کامنت بگذارید و مثلاا بگویید آره این کار را بکن

اگر این کار را بکنید و من بمیرم تو اون دنیا خیلییی دعاتون می کنم

سلام!

نمیدونم این رو کسی میخونه یا نه... 

اما خوشحالم که اینجا رو پیدا کردم.

توی این لحظات که به دنبال روشی برای مرگ سایت ها رو بالا پایین میکردم چشمم به این سایت افتاد. 

من قرار نیست وصیت نامه ای داشته باشم. 

پس اینجا میگم... 

خداحافظ مامان بابا آبجی داداش

دیگه منی نخواهد بود.

خوشحال باشین... 

دیگه نگران نیستین که من فقط با بیست سال سن خاستگار ندارم دیگه نگران نیستین که من آبروی شما رو بردم و بی حجابم...دیگه نگران نیستین که من نتونستم معلم بشم...

دیگه مجبور نیستم تحمل کنم تمام اون دعوا ها کنایه ها حرف ها و زخم ها رو 

راحت میخوابم

شاید اون دنیا تونستم خدا رو قانع کنم که زندگی چقدر سخت بود شاید به حرفم گوش داد 

خدایا به حرفم گوش بده 

ولی بابا... یه چیزی تو دلم مونده میخوام بگم... 

نباید منو میزدی

پناهم بودی بابا 

پناهم بودی 

خدافظ

سلام

من زمانی دارم این کامنت رو میزارم که دوبار تجربه خودکشی داشتم تو یکماه اخیر

و برنامه دارم اینبار بار سوم و اخرم باشه

خیلی خیلی خیلی برام سخت بود که از  ارزو هام بگذرم اما از یه جایی به بعد دیگه نشد ... هرکاری کردم نشد ادامه بدم 

خستگی و سردرگمی و کلافگی از یک طرف ... از طرف دیگه زمانی با ادما درد دل میکنی و اونا میگن: " تو فکرش نرو" یا " بیخیال بابا" یا "حساس نباش" و و و و 

واقعیت اینه که تو تجربه ی خودکشی که داشتم بهم ثابت شد مرگ من برای هیچکس اهمیت نداره

چون وقتی اون همه قرص خورده بودم و تو بیمارستان بودم 

پدرم اصرار داشت بگم تعداد قرصا کم بوده و الان حالم رو به راهه

ولی بچه ها من همیشه تنها بودم 

هیچوقت با هیچکس جور نبودم 

ناگفته نماند من عاشق بودم ... یک عشق ناکام

خدا منو ببخشه که دیگه طاقت جنگیدن ندارم 

خدا منو ببخشه که انقدر بهم سخت گذشت که خواستم وسط امتحان الهی کلاسشو ترک کنم

بارها گفتن خدا از مشکلات ادما بزرگتره اما ... خدا فقط برای من کارما بود

امشب 18 اذر تولد منه 

دلم نیومد شب تولدم این کارو کنم اما

انجام دادنش تو این هفته حتمیه!

شما رو به خدای قصه ها میسپارم چون تهش بنده هاش خوشبخت بودن

نمیدونم برای من فردایی هست یا نه. امروز دل آسمون هم گرفته، از دور همه میگن تو خوشی غرق شرم. ولی از نزدیک و جای من بودن، این احساس متفاوته. من سالهاست به دنبال انگیزه ای برای ادامه هستم. اما هر چی جلو تر میره زخم ها عمیق تر و عمیق تر میشه.

شبهای زیادی از خدا مرگی مثه سکته در خواب رو خواستم، اما فقط احساس مردن اومد سراغم. میخوام شجاعانه امروز به استقبال مرگ برم. یکبار رفتم مرگ پسم زد یا شاید من بلد نبودم. امروز میخوام به تمام کسانی که دوسشون دارم زنگ بزنم و نامحسوس ازشون برای همیشه خداحافظی کنم.

این دنیا چیزی برای من نداشت. با نامه ی اخر موافقم. نمیخوام دچار جنون دیگه ای بشم.

دنیا ارزونیه آدمایی که توش خوشی و عشق واقعی رو دارن. 

نمیدونم بهم میگید بزدل یا شجاع، بعد رفتنم چه فرقی داری چی بهم نسبت داده میشه

دردی ک تو قلبم دارم خیلی بزرگه خیلی.تنها ترین آدمی ک‌ روزی زمین شدم تنها ترین آدم این شهر تنها ترین.

قصه ی دختری عاشق قصه ی دختری بیگناه قصه ی دختری ک هیچ سرانجامی تو زندگیش نداشت هیچ فقط سخت هیچ آرامشی نداشت هیچ آرامشی.

امشب شب آخر این دختر تو این زندگی هستش آخرین شب آخرین دیدار خانواده آخرین.

من ضعیف نیستم من دیگه نمیتونم ببینم من دیگه به آخرین حد رسیدم به آخرین حد.

امشب اونقدر حالم بده که اومدم و تا ته این نامه ها و حرفای بقیه رو خوندم.

چی میشه که آدم ب اینجا میرسه؟

دوستی ندارم ، خانواده ای که حامیم باشن ندارم، دلم میخواست وکیل باشم.

نشد. 

۱۹سال عمر گرفتن از خدا یا طبیعت نمیدونم!

اما کافیه بنظرم مگه نه!؟

مرگ تنها راه جدایی از این خود وهم آلود است.

خداحافظ

سلام نمیدونم دقیقا چرا این متن رو می‌نویسم چون نه کسی از رفتن من ناراحت میشه و نه برا کسی اهمیت داره تازه فکر میکنم که خیلیا از نبود من خوشحال هم شوند.اما دیگر برایم اهمیتی نداره این موضوع و فقط به خودم فکر میکنم هر چند خیلی دیر این موضوع رو متوجه شدم بعد این که تمام خودم و حال خوب خودم رو خرج بقیه کردم و الان من مانده ام و کرور کرور حال بد و یاس و نامیدی از زمین و زمان خسته ام بیشتر از همه از خودم‌ . منصفانه تر میشد اگر هر کس تقاص اشتباه خودش رو پس میداد ولی متاسفانه دنیا ما سراسر پر است از بی عدالتی و اگر عدالتی بود حال خیلی از ماها الان اینگونه نبود میخواهم کاری کنم که این من مرده رو خاک کنن مبخواهم منی را که پنج سال پیش کشتن خاک کنن من پنج سال پیش مردم مثل خیلی از آدمها که در ۳۰ سالگی میمیرن ولی هشتاد سالگی خاک می‌شوند . هنوز هم مثل قبل و یا خیلی بدتر از گذشته که دختران زنده بگور میکردن الان هم ابن کارو میکنن و خیلی بدتر چون اونجا یبار طرف میمرد ولی الان روزی هزار بار باید بمیری و زنده شوی. چه کسی تقاص باید پس بده من دیگه از این زندگی و از این نوع زیستن حالم بهم میخوره و تصمیم خودم رو گرفتم نه این که فکر کنید دیت رو دست گذاشتم نه ما خیلی خواستم اما نشد ما خیلی دویدیم ولی نرسیدم خیلی تلاش کردیم ولی زندگی ما شب بود و شب و حالی از نور امید همچی دروغ بود و هست نه زمین گرده نه کسی تقاص پس میده و نه خدایی هست بیجا نشسته و بیهوده  امید بسته ایم هیچ خبری نیست و نخواهد شد بدرود عزیزان ...

آبجیا و داداشای گلم 

یک روزی در جایی که آسمان و دریا به هم میرسند،  همدیگر را خواهیم دید،  با چشمانی پر از شوق با دلی خالی از اضطراب و نفرت

یه روزی همدیگه رو بغل خواهیم کرد در ورای ابرها 

اونوقت دیگه دغدغه این دنیا رو نداریم و هممون باهم صمیمی هستیم

شاید مدت های طولانی زمان بکشه ولی من همونجا منتظرتون میشینم،  

❤❤❤❤🖤

۲۶ ژانویه۲۰۲۴

خود آرزوی مرگ دارم.و اگر در آینده نزدیک مرگ طبیعی برایم رخ ندهد بطور حتم اقدام بخودکشی خواهم نمود زیرا می‌خواهم اندک امید باقیمانده یا انتظار اتفاق و معجزه هم برایم بپایان برسد اما چون خود مرگ اندیش

هستم نتنها برای آنانیکه اقدام بخودکشی نموده اند احترام زیادی قائلم بلکه شجاعترین را می‌ستاید زیرا فردی که دست به چنین اقدام شجاعانه ای می‌زند دیگر

پایان زندگی را دیده و لمس نموده حال پایان زندگی برای او می‌تواند عشق ناکام باشد یا زندگی در فقر و ناامیدی باشد یا هرچیز دیگر زیرا وقتی زندگی برایت معنا ندارد یا دیگر به این واقعیت و حقیقت تلخ رسیده ای که دیگر هیچ اتفاق یا امیدی نمی‌تواند در وجودت شعله ای را بوجود آورد واقعا زندگی چه معنایی میتواند داشته باشد "روزگاری به عمق معنا نرسیده و خوش بودم اما از آنوقت که عمیقا بعمل معنا رسیدم دیگر زندگی برایم پوچ و بی معنی شد "فقط نمی‌دانستم که باید برای مرگ خود زجه و زاری سر دهم "فقط برایم دعا کنید زودتر از این زندگی سراسر فریب و دروغ راحت شوم