شما مواضع کسی را میخوانید که نه سنتی فکر میکند و نه مذهبیست:
اصلاً نمیتوانم فلسفهی آرایش کردن خانومها و کفش پاشنهبلند و مواردی از این دست را بفهمم؛ فلسفهی چیزهای مصنوعی و اضافهشده و اضافه را که قرار بوده و هست که زیبایی را افزایش بدهند، اما از نظر من نتیجهای عکس دارند.
از این واضحتر هم میشود دروغ گفت؟ قد صدوپنجاهش را میخواهد، صدوشصت، جلوه بدهد. در هر قدم، صدای دروغش را میشود شنید. کسی که حاضر شود بهسختی راه برود تا حقیقت روشن قدش را طور دیگری جلوه بدهد، راحتتر از بقیهی آدمها میتواند در چشمهایتان نگاه کند و بقیهی چیزها را هم طور دیگری جلوه بدهد. کفش پاشنهبلند، تنها دروغیست که هم گوینده و هم شنونده، از آن باخبرند. دروغ عجیبیست.
چرا لبها را پررنگ میکنند؟ این تاکیدی که روی رنگ لبها و اندام دیگر گذاشته میشود، به چه معنیست؟ که لبهای قشنگتری دارند؟ این پیام را به چه کسی یا کسانی میخواهند برسانند؟ آیا پیام قشنگتر بودن لبها، پیامیست که باید عمومی شود؟ بهنظرمن، حتی این قشنگتر شدن لبها، برای دوستداشتنیهای ما هم کارکردی ندارد. اگر کسی ما را فقط بهخاطر رنگ لبها و قد و غیرهمان بخواهد، با دیدن رنگهای بهتر، سراغ افراد دیگری میرود.
من سوالات زیادی در این زمینهها از آشناهایم دارم؛ آشنایانی که نیمساعت قبل از بیرون رفتن، مقدمات زیباتر بهنظر رسیدنشان را فراهم میکنند، اما حاضر نیستند که نیمساعت کتاب بخوانند.
اگر شما بهجای نیمساعت آرایش کردنتان، روزی نیمساعت کتاب بخوانید، و اگر هر کتاب، هشت ساعت مطالعه نیاز داشته باشد و تا پنجاه سال دیگر زنده باشید، بهجای روزی نیمساعت آرایش، میتوانید تا آخر عمرتان، حداقل هزار و دویست کتاب بخوانید! هزار و دویست کتابی که سرتاپای بودنتان را بهتر خواهد کرد.
عدهای هم هستند که میگویند که برای خودمان آرایش میکنیم. بله، برای تصویر خودتان در ذهن دیگران؛ وگرنه بهجای شش صبح، دوازده شب آرایش میکردید. حتی اگر برای خودتان هم آرایش کنید، باز هم دستاویز سطحی و نامناسبی را برای انرژی گرفتن و خوشحال شدن، انتخاب کردهاید. بهنظرمن، آنهایی که برای دیگران آرایش میکنند، افرادی فاقد اعتمادبهنفساند و آنها که برای خودشان آرایش میکنند (که بسیار اندکاند) سطحیترین راه برای بهبود حالشان را انتخاب کردهاند.
«همهی زنها آرایش میکنند، من هم باید آرایش کنم تا عقبمانده به نظر نیایم» عقبمانده، کسیست که فرق زیباییهای ظاهری و درونی را نفهمد. ممکن است همه هزاران سال، کار اشتباهی بکنند. کافیست، در یک حرکت هماهنگ، از فردا کسی آرایش نکند، آنوقت هیچ زنی مجبور نیست که آرایش کند. یک روز را روز جهانی بدون آرایش نامگذاری کنید، یک هفته را؛ کل سال را. اگر بد بود، از سال بعد، دوباره آرایش کنید.
گاهی به معنی بعضی از کارهای همیشگیمان فکر کنیم.
در اینستاگرام، صفحهای درست شده است که عکس دخترها را، با آرایش و بدون آرایش کنار هم میگذارد و منتشر میکند. از نظر من، تمام دخترانی که عکسشان را گذاشتهاند، بدون آرایش، قشنگترند.
طرفدار حجاب اختیاری هستم و فکر میکنم که در صورت تحقق این رویا، دیگر رتبهی اول را در مصرف لوازم آرایشی نخواهیم داشت.
من اگر دختر میبودم، حجاب موهایم را رعایت نمیکردم اما یک قلم لوازم آرایشی هم نمیداشتم. البته پسرهایی هم هستند که از لوازم آرایشی اضافه استفاده میکنند که آنها را به خدا میسپارم.
نیاز به زیبایی را ابتدا در قلبها و ذهنهایمان ایجاد کنیم و بعد اگر نیازمان ارضا نشد، در لباسهایی که میپوشیم. لباسهای آراسته و زیبا میتواند ویترین و دریچهای برای فکرها و قلبهایمان باشد.