مثل باد

مسیح وار واژه هایم را زنده می کنی و داوودوار به حرفشان می آوری کاش موسا شدن را هم بدانی مبادا در نیل چشمانت غرق شوند   + بعد از تو / شهر / از پنجره ام / مثل سلول زندان / غیرواقعی به نظر می رسد / صدایم کن ... خواهم آمد / من / روی یک زانو / خم شده ام / و نفسم را حبس کرده ام / مثل یک دونده / پیش از صدای سوت / فقط صدایم کن (سونا وان – سطر اول را نمی نویسم) + دموکراسی فقط این نیست که مردم حاکمان را بالا ببرند، بلکه مهم تر آن است که بتوانند با شیوه ی دموکراتیک، آن ها را پایین بیاورند. نصب و عزل، هر دو باید دموکراتیک باشد. اگر این گونه باشد دیگر نیازی به انقلاب نیست. به همین دلیل است که می گویند دموکراسی انقلاب ها را می بلعد. (دکتر سروش) + عشق لحظه ی کشف دارد. نمی شود فراموشش کرد. حتا اگر آن عشق تمام شده باشد، از یادآوری لحظه ی کشفش مثل زخم خون می آید. تا یادش میفتی مثل این که همان موقع خودت با کارد زده ای تو قلب خودت. (عباس معروفی – تمامن مخصوص) + آهنگ سنتی یواش! + اگر در دوران جوانی با تنهایی انس و الفت گرفته باشیم، عادت به انزوا و بودنِ با خویش به طبیعت ثانوی ما تبدیل می شود. بنابراین، عشق به انزوا که قبلا به قیمت صرف نظر کردن از علاقه به معاشرت با دیگران تمام می شد، اکنون عشقی طبیعی و سهل است: آن گاه تنهایی چون عنصری است لازم برای حیات، همان طور که ماهی به آب نیاز دارد. از این رو هر کس که شخصیتی یکتا دارد و در نتیجه شبیه دیگران نیست و منزوی است، در سالمندی احساس سبک باری می کند. (آرتور شوپنهاور) + راه دوری بین ما نیست؛ اما باز اینم زیاده.