مثل باد

زن ها خودشون مانع و سد راه خودشون بودند و هستند .

با خیلی از خطوط این نوشته موافقم اما به طور مطلق هم قبولش ندارم.موافقم که بعضی زن ها شدن مثل عروسک،قبول دارم که خیلی از زن ها منفعل هستن،که تعداد زن های موفق از مردهای موفق کمتره...

اما شریف تر و اخلاقی تر؟!بر چه مبنایی؟

از تعداد بیشتر شاعران و موسیقیدانان و فیلسوفان مرد و تاثیر گذار نسبت به زن های تاثیر گذار چه نتیجه ای میشه گرفت؟با این طرز تفکر میشه گفت که تعداد مجرمان و قاتلان و جنگ افروزان مرد هم در طول تاریخ بیشتر از زن های مجرم و قاتل و جنگ افروز بوده...!از این چه نتیجه ای میشه گرفت؟!

من قصد ندارم انفعال وظلم پذیری زن ها در جامعه رو توجیه کنم اما هر تغییر رفتاری یک منشا جامعه شناسانه داره و مگر میشه مردها نیمی از جامعه رو که درصد بسیار قابل توجهیه جنس دوم خطاب کنه(یا حتی خطاب نکنه اما در ذهن خودش اون رو جنس دوم بدونه) و تاثیر این تفکر دوم بودن و قاعده ی دنیا نبودن و تاثیر گذار نبودنو به زن های اطراف خودش...به دخترش،به همسرش،به خواهرش...به طور غیر مستقیم القا نکنه؟؟؟!!!!!

مشکل جامعه ی ما اینه که تقسیم بندی ذهنیمون از نوع بشر طوریه که قبل از این که به انسان بودن و هم نوع بودن توجه کنیم به "زن" یا "مرد" بودن توجه می کنیم... این که بشر چقدر تونسته در طول تاریخ پیشرفت کنه برامون مهم نیست..مهم اینه که چه تعداد از افراد موفق تاریخ زن و چه تعدادی مرد بودن!!!!!

و تا زمانی که این طرز تفکر جنسیتی در جامعه اصلاح نشه اوضاع همین طور می مونه...

دو جا این به قول شما شوهرجویی منو آزرده،

اول از همه ممنونم که جواب کامنت منو با حوصله و مفصل دادین..

سلام و : ).

"خدای این جهان، طور دیگه ای صلاح دیده"، درواقع بعنوان دنباله­ی جمله­ی خودت، درست بود اما دلیلی برای حرفی که من زدم نیستش این. خدا یه تمایل در وجود آدمها گذاشته، برای بقای نسل و به قول تو برای محکم شدن رابطه (هرچند این یکیو درک نمیکنم. بگذریم) اما تا این حد برجسته شدنش اول بخاطر گرایش اکثریت آدمها به جسم عوض ماوراء و بعدش بخاطر اینه که منافع مالی و لذتی عده­ای که قدرت داشته­اند در این بوده و متأسفانه اون اکثریته هم زیر بارش رفته­اند.

ببخشید که کامنتم خیلی به موضوع اصلی پست ربطی نداره ولی به نظرم این  تفکر که اسمشونبر حق طبیعی مرده، باید و باید اصلاح و درش تجدید نظر بشه. چون به نظرم  همونقدر که ظلم پذیری زنها نتایجش گسترده بوده، القا و نهادینه شدن این تفکر در پسرها منجر به نتایج وحشتناکی شده.

لطفاً با خودت فکر نکن که این از آدمهاییه که خودشو سرکوب کرده و نیاز به روان ­پزشک داره. تا حالا در مورد این مطلب با کسی بحث نکرده بودم و با خودم فکر میکردم چه اهمیتی داره؟ اما حالا کسی رو پیدا کردم که به نظرم میشه باهاش حرف بزنی و بفهمه چی میخوای بگی (ممنون که هستی!  : ) ).

اسمشونبر نه بخاطر اینکه چشم و گوش بسته باشم بلکه چون باهاش پدر کشتگی دارم چون خیلی از زشتیهای  دنیا بخاطر اگزجره شدنش بوده. برای مثال به­نظر من نفرت انگیزترین وجه داعش اینه که برای سنگدل کردن کودکانی که تحت آموزششونن فیلمهای اینچنینی بهشون نشون میدن و این نفرت انگیزترین کارتمام دنیا هم هست.

میدونم تو منظورت اینه که وقتی دو نفر از لحاظ انسانی و فکر هم رو  پسندیدند حالا به اون مسأله برسن اما حتی این هم به­نظر من اشتباهه. اگه قراره دو نفر "فقط بعنوان انسان" با هم باشن، فقط باید تا مرحله­ی در آغوش گرفتن هم پیش برن. کاری که درمورد همجنس­هایی که دوستشون داریم یا کودکان هم انجامش میدیم و بیشتر از اون کاملاً بی­معنیه و این بی­ معنا تا به جایی پیش رفته در دنیا که حتی با عشق هم اشتباه میگیرنش.

ممکنه بپرسی پس یه پسر نیاز طبیعیشو چکار کنه؟ حداقلش اینه که این رو حق مسلم خودش ندونه و آرمانی­ترین شکلش اینه که کلاً وارسته بشه به نظر من.

قصد به حاشیه کشوندن اصل مطلب رو ندارم اما میخوام کمک کنم اگه مبحثی رو شروع میکنی، تمام و کمال ببینیمش.

گفته بودی "باید دید بعد از تأمین این نیازها ...."؛ مردها به هرصورت، با پول با زور یا با اختیار، نیازشون رو تأمین کرده­اند اما به نظرت نیاز زن­ها برای حمایت عاطفی، به­قول خودت در طول تاریخ، چقدر تأمین شده؟....

سلام :)

سلام.

من جنگیدم و یه قدم برداشتم. خلاف جریان آب شنا کردن سخته. خیلی سخت. اما ممکنه. ب نظرم مشکل یه شبه حل نمیشه. دردی که طی قرن ها رشد کرده به نسل ها نیاز داره تا درمون بشه. شاید من سرشناس و جریان ساز نبوده باشم. اما وقتی به سهم خودم تلاشمو تو عوض کردن وضع کنم احساس موفقیت میکنم. چون می دونم بذری که کاشتم یه روز حتی اگه خودم نباشم و بنینم بارور میشه. نباید از هیچ قدمی هرچند ناچیز به نظر بیاد ناامید بود. مردا هم بلاخره مجبورن واقعیتو بپذیرن .. حتی شده صد سال دیگه باشه

سلام

شایدم دارم یکم سخت گیرانه می نویسم، اما خب... خواستم که بنویسم.

من خودم همیشه همین و گفتم. اینکه بزرگ ترین مشکل خانوما توی جامعه خود خانوما هستن! وقتی واسه خودمون به عنوان یک انسان، که انسان بودن ربطی به جنس نداره، ارزش قائل نیستیم، من نمی دونم این چه انتظاریه که دیگرانی باشن که این ارزش رو بدن به ما.

فکر می کنم که خانوم بودن یا آقا بودن یه تفاوت ساده ست... مثل همه ی تفاوت های دیگه ای که آدما دارن با هم. مثل اینکه رنگ چشم یکی مشکی باشه و یه نفر دیگه قهوه ای. مثل اینکه یه نفر بیش از حد مهربون باشه و یه نفر دیگه بیش از حد دست و دلباز!

اما خب... فکر می کنم که شوهر جویی و شوهر خواهی شاید مقابل سکس پرستی و تن پرستی قرار نگیره. نمی دونم که چی مقابل اینا قرار می گیره، اما یه چیزی کمه توی این مقایسه که نمی دونم چیه. این طور نیست؟ گرچه که، باز هم چیزی از نکوهش هیچ کدوم کم نمی کنه. :-)

فکر می کنم که بحث افراط و تفریط و تعادل مطرح می شه اینجا. هر چیزی، از حد که بگذره، نکوهیده ست. خواستن جسم و روح آدما همیشه هم درخواست منطقی ای نیست. درسته، می تونه در امتداد هم باشه... اما بحث اینه که ما آدما اگه بتونیم خودمون رو با دنیا هماهنگ کنیم، اگه بتونیم هارمونی وجودمون رو بفهمیم، می فهمیم که چه چیزی، چه وقت خوبه و چه وقت خوب نیست... این خواسته ها، چه مربوط به روح و چه مربوط به جسم، هارمونی وجودمون می تونه تشخیص بده که چه زمانی درست هست یا نیست. و یه موضوع دیگه هم اینه که این چیزایی که گفتین، واسه هر دو طرف ماجراست. نه اینکه یه چیز مربوط به خانوم ها باشه و یه چیز مربوط به آقایون. یعنی آقایون آرامش روحی لازم ندارن؟ خب معلومه که دارن. همه ی آدما خلا ها و ضعف های شخصیتی دارن خب. با اینکه براشون خرج کنن هم مشکل دارم. توی دنیای برابری، قرار نیست که یه نفر نون آور خانواده باشه، یه نفر کار خونه کنه(چون اینا رو همیشه کنار هم قرار می دن، گفتم). البته... هر کسی واسه زندگی خودش، شخصا تصمیم می گیره... اما من فکر نمی کنم توی دنیای این روزها، دیگه چنین سیستمی پاسخ گو باشه. همه کنار هم، به هم کمک می کنن و زندگی می کنن. :-)

اون بحث های هورمونی. فکر می کنم شرایط یکسانی واسه آقایون هم باشه. البته بروزش به نوع دیگه ای هست. آثار هورمون ها روی تمام آدما وجود داره. واسه هر کسی به شکلی می تونه بروز پیدا کنه. گرچه... این همه ی زندگی نیست. همه ی زندگی واقعا این قدر تحت تاثیر این هورمون ها نیست. شاید حتی باید عکسش رو نگاه کرد. کارای ما و انتخاب هامون هستن که هورمون های بدنمون رو می سازن. اگه این طور نبود، می شه گفت کلا" آدم نبودیم. بازیچه ی دست هورمون ها بودیم فقط. حتی بحث جبر و اختیار هم اگه این حرف ها درست باشه، به صورت قطعی می شه گفت که اختیاری نداریم واقعا.

در مورد روز و ماه و سال گذاشتن... من اعتقاد دارم هر بهانه ای واسه خوشحال بودن، واسه ارزش گذاشتن، واسه احترام... می تونه خوب باشه. گرچه... با اینکه هم روز زن داریم و هم دختر مشکل دارم. با اینکه دختر با خانوم فرق می کنه هم مشکل دارم. چرا آقا با پسر فرق نمی کنه بین عموم؟!!

و خب اینکه گفتین بقیه ی سال هم دست آقایون هست که بزرگ فکر می کنن و اینا... هم که واضحه برای اغراق بوده :دی

در مورد اینکه چند مرد اثر گذار بودن توی دنیا و در مقابل چند زن، نمی دونم... چون اطلاعات دقیقی ندارم. اما خب... یه چیز که توی مرد ها بیشتر دیدم اینه که معمولا یه اعتماد به نفس کاذب دارن خیلی هاشون(اگه قرار باشه صریح حرف بزنم، که به نظر می آد اشکالی نداشته باشه)، که خب خوب می تونن از کاه کوه بسازن. بازم می گم... معمولا"! همه ی مرد ها هم این طوری نیستن... من فکر می کنم که بعیده "اینقدر" کم باشن زن هایی اثر گذار بودن توی دنیا. اما خب... تعداد و اسم نمی دونم واقعا.

در مورد اینکه مرد ها اجازه نداده باشن زن ها به جایگاه شون برسن... درسته که قبول ندارم چنین چیزی رو. اینکه به نظر من هم باید حق رو گرفت. اما توصیف می کنم شرایطی رو که توی یه جمع 1000 نفره، که همه آقا باشن و به چشم ناخوشایندی به یه خانوم نگاه کنن(یه آدم خنگ و بی دست و پا مثلا"!!) ، نه اینکه شدنی نیست... اما راه خیلی طولانی تری رو باید طی کرد تا به اونجا که لایق بودنش هستیم برسیم. این قابل درک هست که یه آقا توی شرایط یکسان، خیلی راحت تر می تونه پله های ترقی رو طی کنه بین اون 1000 تا آقا، با اون دیدگاه؟ بازم تاکید می کنم. دلیل نمی شه که آدم بگه نمی شه. اتفاقا اینجا جایی هست که باید تلاش کرد. اما خب... شرایط اونقدرا هم ایده آل نیست.

اون بحث کلیپ ها... من فکر می کنم که انتخاب خود اون آدماست. مشکلی فکر نمی کنم واسه اون خانومی که توی تبلیغات حاضر می شه پیدا بشه. اون داره خرج زندگی شو در می آره(به تعبیر من، با استفاده از آقاهایی که این جوری حاضرن پول بدن). گر چه... داره تفکر اون آقاهایی که دیدشون به خانوم ها به عنوان یه تکه جسمه رو تقویت می کنه. اما خب توی این مورد، واقعا من فکر می کنم هر دو طرف به یک اندازه مقصر هستن. و اینکه من نمی فهمم. لباس های مهمونی خانوم ها، چرا فروختن خودشون محسوب شه؟ چه چیزی رو دارن می فروشن؟ واقعا" چه مشکلی واسه من می تونه ایجاد شه اگه توی یه مهمونی، لباسم اونقدر ها هم پوشیده نباشه؟ اگه ذهن کسی قراره به سمتی بره... مشکل از خانوماست؟

متشکرم از این پست. باعث شد که بتونم تخمینی از وضع جامعه و دید آدما داشته باشم. البته نمی دونم مخاطب های اینجا چقدر وسیعن. اما جالب بود.... متشکرم که خوندید.

روزهاتون از شادی سرشار :-)

هم با این متن موافقم هم مخالف بخاطر همین نه می تونم لایک کنم ونه دیس لایک.

با اینکه خودم یه دخترم ولی بیشتر اوقات یه سری حرکات زشت وزننده از دختر ها می بینم که واقعا باعث تاسفه.دختر ها برای جنس مخالف جون میدن حتی علیه هم دیگه مبارزه میکنن و به معنای واقعی مفعول شدن.هر روز استفاده ی ابزاری از زنان بیشتر وبیشتر میشه هر روز بیشتر از دیروز ابزار دست مردای هوس باز میشن واین یه علامت سوال بزرگی تو ذهنم هستش که عزت نفس و غرور این دخترا کجا رفته؟دخترا هزار و یک جور رذیلت رو تحمل میکنن وبا انواع مدل مرد رو هم می ریزن که این مردا شاید یه روزی با اینا ازدواج کنن ولی فاسدترین و پول دارترین وحتی بهترین مردها از این زنا فقط برای لاس وشوخی و جوونی کردن استفاده میکنن ولی موقع ازدواج با زنی که افتاب ومهتاب ندیده و با وقار ازدواج میکنن این اوج سرافکندگیه واونا فقط الت دست مردا بودن ویا همون جوری که اشاره شد با دیدن جنس مخالف صدای دخترا خود به خود نازک میشه وتو یه یه دقیقه پونصدبار پلک میزنن وچشم وابرو تکون میدن و....

دور و بر خودم نود درصد زنا یا در فراق یار خون گریه میکنن یا تازه وارد رابطه شدن یا خوشحالن تو محل کار همکارجنس مخالف بهشون توجه کرده یا در به در دنبال تور کردنن و این ها ازاردهندست چرا باید زندگی زن ها دور مردها بچرخه؟عامل اصلی وقیح کردن مردها خود زن ها هستن.زن ها نیاز به تحول اساسی دارن ولی متاسفانه .....

ولی منظورتونو از قوی بودن زن ها متوجه نمیشم.ینی چی؟کلا احساساتشونو بذارن کنار؟ینی سنگ و بی احساس باشن؟همون طوری که به نیاز  مرد اشاره کردین که البته خییییلی با اغراق بود ولی خب تو غریزشونه پس احساسی بودن زن هم در غریزشه ودست خودش نیست که بتونه نابودش کنه به نظرمن زن قوی زنیه که توانایی کنترل احساساتشو داره زنیه که نه در همه چی ولی در بعضی از موارد زندگی به یه مرد تکیه کنه زنیه که فقط دنبال پیشرفت و ترقی یا فقط دنبال عشق نباشه(ینی زندگی تک بعدی نداشته باشه)بلکه زنیه که در زندگیش این دو تا رو به موازات هم پیش ببره.زن نیاز به این داره که از نظر احساساتش به مرد تکیه کنه.شما درباره ی نیاز مرد فراتر از واقعیت نوشتین و بعد زن ها رو محکوم کردین که نیازشونو در نظر نگیرن؟

زن باید زنانگی داشته باشه ولی فقط وفقط وفقط برای یک مرد وتا زمانی که اون مرد رو پیدا نکرده به هیچ وجه نباید خودشو موم دست هر کس و نا کسی بکنه.چون زن بدون زنانگیش مثل مرد بدون مردانگی یا همون اوا خواهر میشه(منظورم افراد بیمار وترنس ها نیست)که هر دوی این ها مشمئز کنندست

درسته که ادم های موفق مرد بیشترن ولی در قبال اون در امار زندانیان و قاتلان ومعتادان وخیابان خواب ها و... امار کی بیشتره؟لابد میخواین این جوری توجیح کنین که زن ها ضعیفن ومثل مردا قوی نیستن که بتونن مرتکب جرم بشن.

داشتن روز زن وروز دختر هم هر جوری که فکر می کنم هیچ ربطی به مفعول بودن نداره با اینکه اشاره کردم به شدت موافق مفعول بودن زن هام ولی رابطه ی روز و مفعولی رو درک نمی کنم.

البته این چیزایی که ازش صحبت کردید نیاز ذاتی زن ها نیست بیشتر  به خواسته های  غلط جامعه از زن ها میمونه که زنها هم اونها رو پذیرفتند چون آسونترین راه بوده ( اکثر "ادمها "راحت طلبن)

تا زمانی که کسی قبول نکنه بیماره تلاشی هم واسه بهبود بیماریش نمیکنه .... (پستتون بیشتر یه مشکل لاعلاج شبیه جزام رو داشت توصیف میکرد نه صعب العلاج)

به نظرم کاری که در حال حاضر میشه انجام داد تربیت نسرین ستوده هایی هست که  افراد جامعه رو از این بیماری آگاه کنه .....

نسرین ستوده هایی تربیت بشه واسه اگاه کردن بقیه افراد و متحد شدن همه ...

منظورم از جامعه هم میراثی از جوامع گذشته هست که از نسل های قبل واسمون به ارث رسیده  .... که به خاطر مردسالاری زن رو  متکی به مرد میدونستن...  که 100 البته نقش خیلی  خیلی بزرگ رو خود فرد بازی میکنه که اینو قبول میکنه یا نه و میجنگه ....

در هر صورت پست به جایی بود رییس .... و سه شب پیش حدود 3 4 ساعت در این مورد با استادم بحث میکردم  و با این وجود خیلی از حرفها موند.. :)

:)

خاک تو سر بیسوادت دگوری عقب مونده ضد زن