مثل باد

اما زوربا زیادی کامجو بود

من البته با ایده ی پرهیز و زاهدانه زیستن موافق نیستم ولی باید دید آیا راه زوربا در "تا انتها رفتن برای دل بریدن" درسته یا نه

یعنی باید دید نمونه هایی از انسان ها که تا ته چیزی رو رفتند ازش دل کنده شدند یا بهش معتاد شدند؟

نه من آدم سنتی نیستم و براساس هنجارای سنتی هم نظر نمیدم

براساس فاکتورای انسان شناختی فکر می کنم

اگه حرف قبلی منو خونده باشین می بینین که خود منم گفتم که زهد و پس زدن لذات و نعمت ها بده , پس جمله ی آخرتون جواب زایدی بود به من . ولی چیزی که مسلمه هم نپرداختن به چیزی آدمو حریص می کنه و هم پرداختن بیش از حد به چیزی . شخصیت زوربا نسخه ای نیست که بشه برای همه پیچید .

زوربا یه نمونه ی اغراق شده ست

اگه همه بخوان مثل زوربا باشند باید فاتحه ی انسان و روابط انسانی رو خوند

من کتاب رو با دقت خوندم و همین الآنم کلش یادمه . نکات مثبتی توی شخصیت زوربا دیدم و سعی کردم در اون جهات مثل او رفتار کنم ولی کل شخصیت و کل رفتاراش قابل تایید نیست .

زوربا به زن به عنوان وسیله ی کامجویی نگاه می کنه .یه نگاه ماشین وار و به دور از انسانیت . در اکثر موارد با فریب و چرب زبانی به زن ها نزدیک میشه و اونها رو متمایل به رابطه می کنه. این به نظر شما یه شخصیت قابل قبوله؟ ضمن اینکه قبلا هم گفتم من نکات مثبت این شخصیت رو انکار نمی کنم ولی هرگز به عنوان یه نمونه ی عالی و الگو بهش نگاه نمی کنم

شما میگین اگه بمونه در اون کامجویی بده و بعد میگین با اینکه زوربا تا آخر معتاد موند ولی شخصیتش قابل قبوله و من اینو نمی فهمم

قشنگترین قسمت داستان از نظر من جایی بود که زوربا و اون مرد روس که زبان هم رو نمی فهمیدند ، با زبان بدن و حرکات تاتر گونه و گاهی رقص مانند ، سرگذشت خود رو برای همدیگه تعریف می کردند ... واقعا حیرت کرده بودم . خیلی زیبا بود!