چقد شبیه من شدی قناری
شکسته ای، یه دنیا گریه داری
پرت هوای پر زدن نداره
چشای ساکتت یه وخ نباره
قفس واست شبیه آسمونه
فقط سفر دوای هردومونه
شبیه من اسیر سرنوشتی
تو هم هر چی خدا گفت ُ نوشتی
خدای ما خدای دیگرونه
حواسش پرته، فکر این و اونه
بپر برو نشستن اشتباهه
تو پر داری نرفتنت گناهه
برو شاید خدای ما رو دیدی
ندیدیم دلت خوشه پریدی
چشات ُ وا نکن پرات ُ وا کن
به جای من، خدا خدا خدا کن
یکی می گف خدا چن سال ِ خوابه
دعا بکن پرنده مستجابه