مثل باد

اشک هایی که دیشب زیر دوش حمام ریختم حالا از تمام لوله ها عبور کرده و به فاضلاب اصلی شهر رسیده ست خورشید با دستانش قطره ها را بالا خاهد برد و تا ساعاتی دیگر بارانی خاهد بارید که تو دوستش خاهی داشت   * تیتر از حامد عسگری یک. کنار تو تنهاتر شده ام / از تو تا اوج تو، زندگی من گسترده است / از من تا من، تو گسترده ای / با تو برخوردم، به راز پرستش پیوستم / از تو به راه افتادم، به جلوه ی رنج رسیدم / با این همه ای شفاف! ای شگرف! مرا راهی از تو به در نیست / زمین باران را صدا می زند، من تو را / پیکرت را زنجیری ِ دستانم می سازم، تا زمان را زندانی کنم / باد می دود، و خاکستر تلاشم را می برد / چلچله می چرخد. گردش ماهی آب را می شیارد. فواره می جهد: لحظه ی من پر می شود (سهراب سپهری) دو. هر چیز را زکاتی ست و زکات عقل، اندوه طویل است. (تذکره الاولیای عطار) سه. حمید حامی - لیلای من کو ؟ چاهار. انگاری دلت گرفته آخدا