مثل باد

آب، کم جو؛ تشنگی آور به‌دست

مثل باد

آب، کم جو؛ تشنگی آور به‌دست

مثل باد

ای دوست! شکر بهتر یا آن‌که شکر سازد؟
خوبیِ قمر بهتر یا آن‌که قمر سازد؟


برخیز که پر کنیم پیمانه ز می
زان پیش که پر کنند پیمانه‌ی ما


پرنده‌ها و کودکان را به آدم‌ها ترجیح می‌دهم.


کسی در من مدام آوازهای غمگین می‌خواند.


جانم بگیر و صحبت جانانه‌ام ببخش

آرشیو
به لیلا احمدی          هر لبخندت مبدایی تازه برای تاریخ ست همین حالا می توانی تمام تقویم ها را نو کنی با هر لبخندت ستاره ای در آسمان متولد می شود بخند و دنیایی را از شب نجات بده   یک. اگر آدمی وجود خود را با همه ی موجودات یگانه بداند، ضمیر خیش را اندک اندک می گسترد و هر چه را در خود جای می دهد، دوست می دارد؛ تا بدان جا که هر تپش قلب او، تپش قلب کائنات می شود. سرانجام آن چه فردی و شخصی است، جای خود را به کل می دهد و نوع هم جای فرد می نشیند. این عشق، عشقی ست که نه با شور و آتش، بلکه با آرامش همراه است. (بودا) دو.  anathema - the beginning and the end ؛ اینم کلماتش
مهدیار دلکش

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">