مثل باد

فریاد می زنم در دل دردم را!                        چرا کسی نمی فشارد دستان سردم را؟                        از کسی می پرسم:"معذرت می خواهم، آدرس خیابان بی کسی کجاست؟"                        با لبخند می گوید:"این خیابان روبروی شماست!"                       "ممنون" می گویم و راهم را می پویم. خوشحال از اینکه بالاخره کسی مرا دید و از درخت باغ دلش جواب سلام مرا چید، در بی کسی قدم می گذارم؛ من هنوز چشم انتظارم!